Bij het woord kelim denk je al, dat komt vast uit het buitenland nietwaar? En dat klopt ook, want kelim komt uit het warme verre oosten zoals de Balkan, Turkije of Pakistan. Zo is een tapijt ook eigenlijk ontstaan, de benaming kelim is Turks en komt van het Perzische kelim. Waarschijnlijk is een Perzisch tapijt ook wel wat meer bekend onder de meeste mensen. Een Perzisch tapijt is eeuwenoud en vind je ook al terug in de bijbel waarmee ze de wanden van heilige tempels mee bekleden. Een echt origineel Perzisch kleed draagt de naam van de plaats waar het kleed gemaakt is. Vroeger kon je aan de kleuren en patroon al zien uit welke plaats hij gemaakt was, maar tegenwoordig gebruikt elk dorp ook andere kleuren zodat het niet meer duidelijk te zien is waar het kleed gemaakt is. De handgeknoopte techniek vervaagt en steeds meer worden er grootschalige fabrieken opgezet in een grote stad waar ze kunnen voldoen aan de vraag van de diverse kleuren en worden het dus ook machinaal geweven kleden.
De kelims tegen de wand zijn niet alleen erg decoratief (zie afbeelding) maar houden het huis ook warm.
Authentiek of toch niet?
Er zijn bijna geen echte authentieke kelim kleden meer te vinden en welke er nog zijn zijn niet te betalen voor het gewone volk, maar liggen te pronken in musea en in het louvre waar je deze kunt bewonderen. Dat ze niet meer zo gemaakt worden komt omdat het weven van een kelim kleed zulk intens werk is en er maar 1,5 uur per dag gewerkt kan worden, omdat je simpelweg niet langer je concentratie kunt bewaren. Kan je dus nagaan hoeveel jaar er in een groot kelim vloerkleed gaat zitten. Een Kelim vloerkleed is een plat geweven tapijt zonder pool met geometrische patronen. Deze patronen zie je nu ook terug als prints op kussens welke wij dan kelim kussens noemen.
Kelim stof, materiaal en kleur.
Het bijzondere van kelim is dat er geen voor of achterkant is, maar het patroon is aan beide kanten gelijk. Als je een keer op reis gaat naar het mooie oosten zie je de mensen erop hun gebed doen, want ze zijn lekker zacht voor de knieën. Dat komt omdat de patronen van wol gemaakt worden. Wol van schapen, geiten en kamelen diepe nomaden hadden rondlopen. Alhoewel kamelenhaar meestal alleen door de nomaden gebruikt worden, deze volken trekken door het land en wonen in tenten. Aangezien ze alleen maar wat kleinvee hebben, zijn ze ook beperkt in de hoeveelheid wol en spannen ze dit met de hand. De kleuren zijn van natuurlijke oorsprong en niet met een potje verf gemaakt. Wol is dempend en warm dus ideaal voor een kelim kleed. De scheringdraden zijn van katoen, dit is dat ze voor het weven de draden parallel opspannen. Een leuk weetje is dat daar het gezegde schering en inslag vandaan komt. Het schapenwol zie je meer in een kelim terug welke gemaakt is in een dorp waar de mensen wel in een huis wonen. Deze kelims dragen dan ook het traditionele design.
Echt is niet recht.
Zoals je goed in de afbeelding kunt zien is dit bij lange na niet recht.
Je ziet bij de zeldzame kelims die er nog zijn dat het scheef niet kaarsrecht is, maar scheef. Dit laat zien hoe primitief de leefomstandigheden zijn geweest van de mensen die het gemaakt hebben. Hier is slechts 1 persoon aan het werk geweest en heeft dus langer dan anderhalf uur gewerkt aan het kleed. Ook doordat ze dan de juiste materialen niet heeft gehad om het weefgetouw goed te kunnen spannen en dan kruipt het kleed langzaam omhoog. Aangezien deze mensen deze kleden vaak als enigste inkomstenbron hadden was het noodzaak om het kleed zo snel mogelijk af te maken en te verkopen.
Dus als je ooit als een echte nomade een reis gaat maken door de bijna verlaten dorpen in het verre oosten, kan je heel misschien een echt kelim kleed nog bij iemand thuis aantreffen. Bewonder het land, de mensen en de levensstijl en je krijgt vanzelf een diep respect voor zo'n kelim vloerkleed waar waarschijnlijk jaren arbeid in zijn gegaan.